ละลึกความหลัง

ย้อนกลับไปสักประมาณ 6 ปี ตอนที่ผมมอยู่ ป.2 - ป.3 [โรงเรียนอุดมศึกษา] ตอนนั้นำได้ว่า คูณเลขไม่เป็น บวก ลบเลขไม่ได้ ครูสอนก็ไม่ฟังนั่งคุยกับเพื่อน ชิวสุดๆ หัวหน้าห้องเป็นคนที่เก่งมาก ทำได้ทุกอย่าง ตอบได้ทุกข้อ เรียนล้ำก้าวไกล ตอนนั้นนับถือจริงละว่าเป็นหัวหน้าเถิด เคยมีเรื่องต่อยกัน [ตอนป. 3 นี่ละ] ด้วยเรื่องเล็กน้อย [เริ่มที่เล่นหัว] จนเรื่องถึงครู และผู้ปกครอง //ตอนนี้หัวหน้าห้องคนนั้นมาอยู่ห้องใกล้ๆกัน โรงเรียนเดียวกัน

เมื่อ ป. 4 ผมย้ายโรงเรียนกลับไปที่ไผทอุดมศึกษา ใกล้บ้านกว่า และพี่ทั้งสองคนก็ได้ย้ายโรงเรียนออกไปแล้ว ทำให้ผมได้ไปพบกับสังคมที่ดีขึ้นในระดับนึง มีเพื่อนสนิทอยู่หลายคน แน่นอนว่าห้องเรา 39 คน ผมคบแต่คนดีๆ ทั้งนั้น [ผู้หญิง 5 ผู้ชาย 2] หนึ่งในผู้หญิงทั้ง 5 [คิกคิก] ช่วยให้ผมสอบติดบดินทร และผมก็ลากเพื่อนผู้ชายมาอีก 2 คน [ได้ห้องคิงกับ Gifted คณิต] [ส่วนเพื่อนผู้หญิงได้ Gifted คณิต]

สัก ป.4 -5 ผมก็ได้ไปเรียนพิเศษที่นึง เป็นการเปิดโลกมาก จากที่ไม่เป็นอะไรเลยก็เริ่มเก่งขึ้นเรื่อยๆ….

ตอนแรกผมสอบไม่ติด จำได้ว่าตอน ป.6 ทุ่มทุกอย่าง โดดเรียนบ้างอะไรบ้าง หนังสืออะไรอ่านหมด ส่วนงานที่โรงเรียนก็ทิ้งๆไป [โรงเรียนเอกชน] ไม่ติด แต่สุดท้ายก็ได้อยู่ห้องที่ผมคิดว่าดีที่สุดนะ :D

ส่วนคุณหัวหน้าห้องเมื่อตอนนั้น หลังจากที่ผมจากมันมา ผมแซงหน้ามัน ได้อยู่ห้องที่ดีกว่า ได้เกรดที่ดีกว่า มีชีวิตที่ภูมิใจกว่า [ถึงแม้จะนิดเดียวก็ตาม]

มาเข้าสู่เนื้อเรื่องของบล็อกตอนนี้

ตั้งแต่ ม.1 มา ครั้งแรกสอบได้ที่ดีๆอยู่ ประมาณท็อปๆของห้อง โดนเพื่อนหาว่าโกงข้อสอบ [ส่วนตัวเพิ่งมารู้] แล้วคะแนนก็ตกไปเรื่อยๆ ในใจคิดและบอกตัวเองว่า “ไว้คราวหน้าก็ได้” แต่ผมทำไม่ได้ คะแนนตกเรื่อยๆ เริ่มโดนตีตื้น ทุกอย่างค่อยๆพังลงมา…

เมื่อสองวันก่อนผลสอบคณิตเพิ่มออกมา ในห้องทำหน้าดีใจ [ไม่ตก ไม่ตก] แต่ใจจริงแทบทรุด “ทำไมคะแนนมันแย่แบบนี้นะ” “เราไม่รอบคอบเกินไปสินะ” หนึ่งปีที่ผ่านมาผมทำอะไรอยู่กันนะ???

ถ้าไม่เริ่มปรับปรุงตัววันนี้แล้วจะทำยังไง? ในห้อง บางทีก็รู้สึกว่าตัวเองหายไป เหมือนรู้สึกว่าตัวเองนิสัยแย่มากๆ ผมคิดว่าถ้าไม่ทำแบบนั้น คงไม่มีใครคุยด้วยแล้วมั้ง เพื่อนสนิทบางคนก็เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ จนตอนนี้แทบไม่คุยกัน

บางทีก็อยากอยู่เงียบๆ  แต่ถ้าเราเงียบ คงไม่มีใครเขาเดินเข้ามาคุยกับเราหรอก ผมเลยต้องเดินเข้าไปคุยกับเขาไง เป็นคนไร้ความโดดเด่น…

[เพื่อนหลายๆคนบางวันจะทัก ทำไมอินวันนี้ไม่ใช่อินเลย อินเปลี่ยนไป .. ก็ต้องยิ้มไว้สิ :D <<เอ้ายิ้มมม]

บางทีก็โดนคนเขาเกลียด [บ่อยมาก] บางทีก็เล่นแรงเกินไป [โดนปลูกฝังตอนประถมต้นที่อุดมศึกษา] ผมเรื่องต่อยกับเพื่อนบ่อยๆ ทำเพื่อนผู้หญิงร้องไห้บ่อยๆ แต่บางอย่างก็ทำแล้วแก้ไม่ได้นี่หน่า….

ส่งให้เพื่อน 3 คนอ่าน

บันทึกเมื่อ 26 กรกฏาคม 2556 เวลา 22.27 โพสนี้มีการเปลี่ยนแปลงวันที่ที่บันทึก